Mazaya Theme alt="ایرانشعر" title="ایرانشعر"

محور مختصات شعر نیما / کیومرث منشی زاده

نیما یوشیج شاعری است که شعرش دستگاه مختصات دارد و از این­ رو می ­توان شعرش را متشخص نامید. نیما برخلاف نظر برخی­ ها که او را ـ و اهمیت نیما بودن را ـ صرفاً در تغییر محتوای شعر او می ­دانند از لحاظ محتوا هم شاعری در حد اعلای اعتنا است. شاعری است که بعد از سعدی (بنیان­ گذار ادب انسانی که پنجاه سال پیش از تپراکا ـ بنیادگذار ادب باختران ـ در دوران مغول آدمی­ خوار به دفاع از انسان پرداخته است.) و به احیا ادب انسانی دست زده است...

درآمدی بر جامعه شناسی ادبیات / لوسین گلدمن / محمد جعفر پوینده:

آنچه در اساس جامعه شناسی ادبیات به گسترده ترین معنا را از همه دیگر شکل های نقد ادبی جدا می کند این حکم نظری است که در آفرینش هنری یک فرد به تنهایی مورد نظر نیست بلکه اثر،بیان نوعی آگاهی جمعی است که که هنرمند با شدتی بیشتر از اکثر افراد در تدوین آن شرکت می ورزد...

فرهنگ، داشتن ذهنی مملو از دانسته‌ها نيست، بلكه توانايی ذهن ماست در درك زندگی، شناخت موقعيتی كه در آن قرار داريم و فهم روابطی كه با انسان‌های ديگر داريم. كسی دارای فرهنگ است كه به خودآگاهی دست يافته و قادر به برقراری روابطی پايدار با تمام موجودات ديگر باشد. فرهنگ و فلسفه چيزهای يكسانی هستند. هر انسانی كم و بيش يك فيلسوف است: هرچه انسانيت بيشتری داشته باشد، فيلسوف‌تر خواهد بود. فرهنگ، فلسفه و انسانيت، همگی گزاره‌هايی قابل ارجاع به يكديگر هستند. بطوريكه هركه بخواهد، مي تواند فيلسوف و بافرهنگ باشد؛ فقط كافيست با انسان‌ها زندگی كند، به عبارتی، در پی تفسير كنش‌های خود و ديگران در ذهن خويش باشد. چشم‌هايش را هميشه باز نگه دارد، و نسبت به همه چيز و همه كس كنجكاو باشد؛ برای فهم هرچه بيشتر ارگانيسمی كه به آن تعلق دارد، تقلا كند؛ با تمام نيروی آگاهی، شورمندی و اراده‌ی خود، بر زندگی تاثير بگذارد؛ هرگز سستی و كاهلی به خود راه ندهد، برای زندگی ارزشی واقعی قائل باشد، و با آمادگی كامل، هرجا كه نياز بود از زندگی دفاع و حتی آن را فدا كند. فرهنگ معنای ديگری ندارد.

یادداشتی از آنتونیو گرامشی  ١٩١٦ ترجمه ی ماریا عباسیان

بیان غول آسای اتاق

امین رجبیان

نشر بوتیمار 1394

لینک خرید کتاب