رضا براهنی و نقد ادبی؛ تاریخ شعر مدرن ایران این دو را با یکدیگر تداعی خواهد کرد و بعید است کسی باشد که کنش منتقدانه شعری را بی براهنی تجربه کرده باشد. طرفه آنکه شاید بتوان مرگ او را در این نخستین روزهای سده‌ی جدید به عنوان تمثیلی از وجه معاصر بودن او، تازگی و پیشاهنگی فکر انتقادی اش و مخاطره‌پذیر بودن ظرفیت دانایی او به‌شمار آورد.این متن در پاییز 1399 نگاشته شد. قصدم این بود که در فرصتی (که دیگر هرگز پیش نخواهد آمد) آن را تقدیم به حضور حضرتش نمایم. اکنون آن را به محضر حضور سبک‌بارش و به مخاطبان جدی شعر و نقد ادبی معاصر تقدیم می‌کنم.
ششم فروردین 1401
امین رجبیان
ادامه مطلب...سه شعر از سهیلا والیزاده
ادامه مطلب...
یکی از بنیادی ترین عملکردهای ذهن در جهت شناخت شی، کشف ویژگی های متمایز کننده آن شی از اشیاء دیگر است و بدیهی است که توجه ذهن در ابتدایی ترین تکاپوهایش برای شناخت شی، بیشتر معطوف به خصیصه های ظاهری اعم از شکل، اندازه و رنگ اشیاء است؛
ادامه مطلب...از خواب پریدم، پلکم سکندری می‌خورد گیج بودم و وحشت‌زده؛ صدای صفحه کلید می‌آمد آنقدر شدت داشت انگار که باران می‌خورد روی چتری شکسته تق‌تق ... تق‌تق... ادامه مطلب...
خرم‌آباد می‌خوابم
ادامه مطلب...دودّورو دو دو دو، سیگار
ادامه مطلب...تو همانند جنازه ای لمس و عریان
ادامه مطلب...با حباب های رود رازی داشتم
ادامه مطلب...شعری از مرضیه برمال ادامه مطلب...
